50 kishidan iborat bir guruh o’z xohish-istagini yozib, sharlarga joylashtirib, keyin sharlarni ishirish kerak edi va sharda o’z ismlarini yozishlari ham lozim edi. Sharlarning barchasini bir xonaga to’plashibdi va 5 daqiqa ichida o’z sharlarini topishni so’rabdilar.
Hamma kurashib, o’z sharini topishga umidvor edi. Natijada, 5 daqiqada hech kim o’z sharini topa olmadi. Shundan keyin ular tasodifiy sharni olishlarini so’rashdi va ismi yozilgan shaxsga berishni aytishdi. Bir necha daqiqadan so’ng har bir kishi o’z shariga ega bo’ldi.
Ma’ruzachi shunday dedi: “Bu bizning hayotimizda sodir bo’layotgan narsadir. Har bir inson umidsizlik bilan atrofda baxtni qidiradi va qayerdaligini bilmaydi. Bizning baxtimiz boshqalarning baxtiga bog’liq. Ularga baxtni beringlar, shunda o’zingizning baxtingiz ham qaytib keladi”.
Menimcha bundaymas biz baxtli boʻlsak boshqani ham baxtli ekanini xis qilamiz agar xafa boʻlsa tasalli beramiz agar baxtli boʻlsak boshqaga ham ulasha olamiz agar baxt boʻlmasa hech kim va hech narsa yordam bermaydi oʻzimizdan boshqa baxt oʻzimizda