Bir kun kechasi, bir dehqon o’z uyining ostonasida shabada bilan zavqlanib o’tirardi. Yonida qishloqqa olib boradigan yo’l bor edi. Bir odam ketayotganda, uni ko’rib: «Bu odam dangasa, u ishlamaydi va kun bo’yi uyining ostonasida o’tiradi», – deb o’yladi.
Bir ozdan so’ng, yana bir inson paydo bo’ldi. U shunday deb o’yladi: “Bu odam – xotinbos. U bu yerda o’tadigan qizlarga qarash uchun o’tiradi va ehtimol ularga gap ham otib turadi”.
Nihoyat, qishloqqa ketayotgan bir o’rmonchi shunday fikr bildirdi: “Bu odam – ajoyib ishchi. U kun bo’yi qattiq ishlagan, endi esa dam olishdan zavqlanib o’tiribdi”.
…Aslida, biz uyning ostonasida o’tirgan dehqon haqida ko’p narsa bilmaymiz. Aksincha, biz uchta insonlar haqida ko’p narsa aytishimiz mumkin: birinchisi – dangasa edi, ikkinchisi – o’zi xotinbos, uchinchisi esa – katta ishchi.
Siz aytgan har bir narsa – o’zingiz haqingizda aytib beradi. Ayniqsa, siz boshqalar haqida gapirganingizda.
Proyeksiya – o’z o’zini himoya qilish mexanizmi bo’lib, unda inson o’z ichki dunyosidan kelib chiqib, tashqi narsalarga baho beradi.