– Ustoz! Siz butun hayotingiz mobaynida tabassum bilan yashab kelgansiz va biz so’rashga ham jur’at qilolmadik, buni qanday qilgansiz?
Ustoz shunday deb javob berdi:
– Ko’p yil oldin, men Ustozim yoniga o’n yetti yoshimda keldim, chunki chuqur qayg’uda edim. Ustozim yetmish yoshda edi va u doim hech qanday sababsiz tabassum qilib yurgan. O’shanda men so’radim:
“Qanday qilib bunday yashash mumkin?”
Ustozim shunday deb javob berdi: “Ichimda men tanlash huquqiga egaman. Bu faqat – mening tanlovim. Har kuni, erta tongda ko’zlarimni ochganimda o’zimga savol beraman – xursandchilik yoki baxtsizlikmi? Va shuning uchun men doim xursandchilikni tanlayman.”