Kutish – hozir qayerda bo’lsangiz o’sha yerda o’zingizni harakatlanmaslikka ruxsat bermaslik degani emas. Bu holatda mevalar daraxtdan qo’lingizga tushmaydi. Har qadam, har bir lahza, har bir harakat siz qilayotgan sayohatning bir qismidir. Faqat harakatda bo’ling, hatto sekin bo’lsa ham. Sekin-asta fikringizni (yoki orzuingizni) kuzatib boring va uni haqiqatga aylantiring. Biroq, shoshilmang, hayvonning tezligiga shoshilmang, chunki siz to’sqinliklarga duch kelib, asl maqsadingizga erishishingizdan ko’ra, ularga o’ralashib qolasiz.
Agar siz orzularingizni, hatto eng oddiy vazifalarni chetga surib qo’yishingiz mumkin, chunki tinch holatda siz harakatdan ko’ra ancha qulayroq his qilasiz, keyin esa siz hech bir joyga borolmaysiz. Maqsadingiz uchun rejalar tuzish va harakat qilish kerak. Nima bo’lishidan qa’tiy nazar siz harakat qilishingiz kerak. Faqat o’zingizni ortiqcha bosim ostida qoldirmang, ammo xohlagan joyingizga borishga ishoning. Vaqt muhim, lekin bu sizni hozirgi va hozirgi baholarni hisobga olmagan holda kelajakni o’ylamasdan o’tish kerak degani emas. Kelajakda sizda natija bo’ladi, ammo hozirgi paytda sizning noyob hayotingiz bor.
Harakatlanish jarayonida tan olish va qabul qilishni o’rganing. Gul bir soat ichida ochilmaydi. Buning uchun unga quyosh nuri, o’sishi, sug’orilishi kerak. U tezda o’zi nima bo’lishi kerakligiga o’zini majburlamaydi. Har bir narsaning o’z vaqti bor va u ham rivojlanadi. Hayotni orqaga qaytarish funksiyasi yo’q. Agar shunday bo’lsa, nega aynan hayotni tezlashtirishni xohlaysiz?
Muvaffaqiyat sabr-toqat talab qiladi, chunki qimmatbaho toshlar ham ularning shakllanishiga minglab yillar kerak bo’ladi. O’zingizga vaqt bering. Va faqat davom eting …