Ko`p ishlab qo`ymang – bu sizning faoliyatingiz uchun zararlidir.
Hozirgi kunda biz qanchalik band ekanligimizni, kancha soat uhlamaganimizni, o`qish uchun umuman vaqt yo`qligini, doimo vaqt umuman etmayotganini ko`rsatamiz yoki ijtimoiy tarmoqlarda shular haqida yozamiz. Buning natijasida ko`pchiligimiz atrofdagilarga o`zimizni juda mehnatsevarligimizni va sermahsulligimizni ko`rsatishga harakat qilamiz. Biroq ko`plarimiz o`zimizning sermahsuligimizni ishga sarflangan vaqt bilan noto`g`ri o`lchaymiz.
Bob Pozer ismli faylasufning aytishicha, biz buni sanoat rivojlanish davridagi o`ylash tizimidan meros qilib olganmiz. O`sha davrda ish hajmda va qat`iy normativlar bilan o`lchagan. 8 soat ichida ko`proq oyoq kiyimni tikish yoki ko`proq tonna hosilni eg`ish mumkin. Hamda, 8 soat ichida bir maqolani yoki uchta maqolani yozish mumkin. Intelektual ishlash davrida, ishlash vaqti va sermahsullik orasidagi farq katta emas. Shuningdek, ko`proq ish bajarildi degani, bu sifatli va sermahsul deb ham hisoblash qiyin.
Soatli to`lov va haftasiga 40 soatda ortiqroq ish vaqti biz ishlagan soat (vaqt) ga qarab o`lchashni o`rgatgan. Biroq, bu fiklashni bugungi kundagi mutahassislarga nisbatan ishlatsak xato bo`ladi. Masalan, huquqshunoslar, maslahatchilar va tahlilchilar sarflagan vaqtiga emas, balki o`zlarining bilimi tufayli qilgan ishlaridadir.
Tanqidiy fikrlash intelektual ish vaqtidagi grafik va qoidalardan ko`ra muhimroqdir. Chunki biz ko`p ishlaganimizda charchaymiz, charchog`imiz o`sib borgan sari diqqatimiz ham yo`qolib boradi, hamda xato va chalkashlik paydo bo`lishi mumkin.
Biroq biz doimo buyuk insonlarning hiqoyalarni eshitamiz, kim kul kuymasdan ishlagan. Shunday qilib Bill Geyts klaviaturasida uxlab ketgan edi, Mari Kyuri o`zining laboratoriyasida yashagan, radiofaolik bilan ishlagan vaqtida. Lekin ular bir g`oya uchun va o`ziga ishlagan edilar, ularning maqsadi aniq bo`lgan, bu ularga yordam bo`lgan. Sevgan ish – bu oltin kalt, u sizga charchoqsiz ishlashga imkoniyat beradi. Nima bo`lgan taqdirda xam ishga bo`lgan ko`chli ishq antiserunumli bo`lishi mumkin.
Biroq biz doimo buyuk va mashhur insonlarning uzluksiz va charchoqchiz ishlaganliklari haqida eshitamiz. Misol uchun, Bill Geyts (Mikrosoft muallifi) klaviaturada uxlagan. Mari Kyuri radioaktiv bilan ishlagan vaqtda o`z laboratoriyasida yashagan. Ular o`z g`oyalari va ularni rivojlantirish uchun ishlaganlar. Mazkur insonlarning maqsadi aniq bo`lgan va bu narsa ularga katta yordam bergan. Sevgan va yoqtirgan ishni qilish bu oltin kalit misolidir va bu sizga charchoqsiz ishlashga katta imkoniyat beradi. Lekin hamma ham bunday darajada ishlay olishi qiyin. Nima bo`lgan taqdirda ham, ishga mukkasidan ketish har doim ham sermahsul bo`lavermaydi.
Shunday ekan, sermahsullik biz qancha soatlab ishlaganda emas, aksincha qanchalik bajara olganimizda va unumliligimizda o`lchanadi.
Ishlamasdan nimani bajarsa bo’larkan?