“Pastga ketyapmiz. U tepamdan turibdi, ammo harakat qilmaydi.Tushunishimcha, u meni cho`ktirmoqchi. Men o`yladim: “hozir men o`laman! Nahotki men shunday o`laman? Shu zaxoti vaqt sekinlashib ketdi va men elkamda turgan tikanga qaradim. Men shu tikandan qutilishga qaror qildim”
Men tikanni olib tashladim va u meni qo`yib yubordi! Bundan tashqari, U meni qo`rmayotganini tushundim. Atrofda aylanganicha menga yaqinlashmas edi. Haqiqatda, menda qo`rquv yo`qligini tushundim.
Qo`rquv bizning kelajak haqidagi o`y-hayollarimizing bir burchagiga yashiringan! Qo`rquv – bu tasavvurimizning hosilidir! U bizda yo`q bo`lgan va balki umuman sodir bo`lmaydigan narsadan qo`rqishga majbur qiladi! Bu tentaklik, shunday emasmi?
Sen faqat to`g`ri tushun, xavf – bu haqiqiy omil, ammo qo`rquv bu sening tanloving!”
“Davrimizdan keyin” fil`midan